معلم عزیزم ، ساعت ها و روز ها به این فکر میکرم که چگونه
از زحمات شما برای آموختن زبان فارسی تشکر کنم
و در آخر به این جمله رسیدم ! دو بخشه !
ای که الفبای زندگی را از سرچشمه نگاهت آموحتم
مهر شما ، گرافیت وجود مرا الماس کرد . من از با شما بودنم چیزی فراتر از استوکیومتری
زندگی و مولاریته شادیها آموختم . امیدوارم کلویید زندگی تان شفاف و معادلات زندگیتان
موازنه شده و محلول زندگیتان از عشق و محبت فراسیر شده باشد . با بیشترین درصد
خلوص دوستتان دارم و با بالاترین غلظت مولال ، روزتان مبارک !
تا خدا بوده و هست ، معلم بوده و هست و هر روز ، روز معلم هست . معلمی هنر است ،
1000 گل سرخ تقدیم به معلم عزیزم که به من درس صبر و وفاداری آموخت .
و مرا در سرزمین دانش بارور ساخت . روزت مبارک . . .
سلامی برگرفته از آیه شریفه ی (سلام من قول رحیم) نثارتان باد این مناسبت را غنیمت
شمرده روزتان را تبریک عرض مینمایم . . .
همه قبیله من عالمان دین بودند مرا معلم عشق تو شاعری اموخت
ای معلم : ای روشنی بخش دلها . براستی که تو بعد از خداوند (علم الانسان ما لم یعلم )
هستی.چگونه می توان تو را ستود و تو را سرود که تو خود سرود قافله ی تمدن هستی .
سپاسگزار همچون معلمی هستم که اندیشیدن را به من آموخت نه اندیشه ها را . . .
معلم با تو من یاد گرفتم که چگونه زنده باشم و چگونه زندگی کنم . . . روزت مبارک . . .
دیروز میگفتم : مشقهایم را خط بزن … مرا مزن …روی تخته خط بکش … گوشم را مکش
مهر را در دلم جاری بکن … جریمه مکن هر چه تکلیف میخواهی بگیر … امتحان سخت مگیر
اما کنون .. مرا بزن … گوشم را بکش .. جریمه بکن .. امتحان سخت بگیر